طراحی مرکز تحقیقات موزه ساختمان پروكون
- مسابقات معماری
- مهندسین معمار بادگیر
ساختمان پروكون با هدف ارتباط دو كاركرد متفاوت
(۱) نمایشگاه
(۲) پژوهش
انجام شده است. دو مؤلفه طراحی در پیرامون حیاط داخلی و [هسته] یکپارچه شده است. برای بزرگتر کردن سطح جرم و فضای باز ، توده ساختمان در سه قطعه تقسیم می شود و باعث بهبود اتصال و نفوذپذیری جرم می شود. سالن های نمایشگاهی ، نمایشگاه و کافه موزه در ضلع شرقی واقع شده است ، در حالی که دفاتر تحقیقاتی و کارگاه های آموزشی در ضلع غربی قرار دارند که ساختمان مرکزی و سالن اجتماعات را محاصره می کند.
حیاط دارای یک شکل خطی است که دو طرف مقابل سایت را در حالی که در وسط آن بزرگ شده است به هم متصل می کند تا یک فضای جمع آوری را با عناصر منظره و یک استخر بازتابی مجسم کند. پلی از حیاط عبور می کند بدون اینکه آن را به ورودی شرقی و کارگاه های تحقیقاتی وصل کند . استخر بازتاب علاوه بر اینکه یک عنصر چشم انداز است ، در حالی که ارتباط تصویری باقی مانده است ، ارتباط بدنی حیاط و مقر را نیز محدود می کند . ساختمان مرکزی که اصلی ترین عنصر در طراحی است ، به عنوان [هسته] تعریف شده است ، در حالی که روی استخر بازتابی قرار دارد ، به عنوان یک عنصر مجسمه سازی مجددا تعبیر می شود.
طراحی شده
۲۰۱۸
تکمیل شد
۰۰۰۰
داده های تکنیکی
این ساختمان شامل دفتر مرکزی (۱۱۸۴۰ مترمربع) ، مرکز تحقیقات و کارگاههای آموزشی (۱۰۸۷۰ مترمربع) ، سالنهای نمایشگاهی (۱۰۳۳۰ مترمربع) ، سالنهای نمایشگاهی (۳۵۰۰ مترمربع) فضاهای اجتماعی (۲۵۵۵ مترمربع) است ، به استثنای کفهای زیرزمین مساحت کل ناخالص ۳۹۰۰۰ متر مربع است.
